Al van kleins af aan hoor ik dat als ik ergens binnen kom dat er dan 'veel Jeannette' binnenkomt.
Zelf heb ik dat nooit in de gaten. Ik ben zo. Ik voel me dan prettig.
Maar voor anderen is dat vaak niet prettig. En voor je het weet hangt er een oordeel om je nek. Vindt men er iets van.
Ik voel ook nog eens heel sterk en merk het dan ook meteen dat het oordeel weer geveld is. Wat resulteert in het mezelf schuldig voelen. En ik ga enorm hard werken. Mijn best doen. Mezelf laten zien als 'best wel okay'. Ik ga pleasen om er weer bij te mogen horen.
Herkenbaar?
Gelukkig zijn er wel meer zoals ik die dit herkennen en weten hoe het voelt. Die weten hoe de oordelen voelen. Hoe kwetsbaar je op dat moment bent. Hoe je gaat overleven. Hoe je op meerdere lagen tegelijk functioneert. En hoe je je best gaat doen. Of hoe jij jezelf terugtrekt en uit verbinding gaat.
Is iemand die 'teveel' is dan altijd zo aanwezig?
Nee, gelukkig niet. Als ik naar mezelf kijk heb ik zeker ook een grote introverte kant. Die kant is net zo groot als mijn extraverte kant. En als deze beide kanten in balans zijn heb je een prachtige mix van extern en intern kunnen 'schouwen' op hetzelfde moment.
Bijzonder? Dat zou kunnen. Ik ervaar het als normaal. Ik kan én extravert en introvert tegelijkertijd zijn. En zo doe ik dan ook mijn werk. Ik heb zeg maar vergaderingen met de buitenwereld en de binnenwereld tegelijkertijd.
Is dat niet te druk?
Een kijkje in ons hoofd, in mijn hoofd, zou best interessant kunnen zijn. Zelf vergelijk ik het met openstaande computerprogramma's. Bij mij draaien er meerdere tegelijk. Ik schakel snel tussen de diverse programma's wat in een gesprek met mij best ingewikkeld kan zijn, want ik kan zomaar overschakelen op een ander programma en daarover praten.
De kracht hiervan is dat wij op meerdere lagen denken. Dus in een groep mensen kan ik goed functioneren. Ik zie persoon a met handleiding a. Daar open ik computerprogramma a voor. En zo kan ik perfect afstemmen op a. Zijn er 3 mensen, dan staan er 3 programma's open.
Dit maakt mijn werk als docent heel makkelijk te doen. In een groep van 16 personen kan ik nog steeds ieder individu zien, aanvoelen en weten wat er nodig is. Meer dan 16 personen trek ik persoonlijk niet meer, want dan past het lesprogramma er niet meer bij. En nee, dat is niet druk, dat is hoe het werkt in mijn hoofd.
Eén ding tegelijk doen
Dat is lastig, maar zeker te doen. Echter ben ik dan wel heel snel verveeld. Een sessie bij mij in de praktijk 1 op 1 helpt me vertragen. Dan kan ik een uur lang gefocust werken. En gelukkig kan ik tijdens een sessie ook meerdere programma's open hebben staan, in dienst van mijn coachee.
Maar zou ik alleen een praktijk hebben met klanten? Dan zou ik me echt te snel vervelen.
Mijn brein wordt blij van uitdaging. Van dingen mogen bedenken. Van mensen mogen 'lezen'. En van groepen begeleiden.
Kan je je niet gewoon tot één richting beperken?
Ik hoor het zo vaak: "Je moet toch kiezen, anders komt er niets van terecht." Maar voor mij werkt dat gewoon niet.
Ik ben iemand die snel inzicht en overzicht heeft, en ik houd van afwisseling en nieuwe uitdagingen. Als ik te lang in hetzelfde blijf hangen, verlies ik mijn motivatie en raak ik het gevoel kwijt dat ik echt iets zinvols doe. Dat betekent niet dat ik geen focus heb, maar dat mijn kracht juist ligt in het combineren van al die verschillende aspecten.
Ja, dat heeft geleid tot een bedrijf met heel veel verschillende invalshoeken. Allemaal door mijzelf vormgegeven. En ik geef toe, dat is niet altijd financieel ideaal geweest, ook nu niet. Ik kan geen marketingplan maken op 1 aspect. Het is veel.
Maar weet je? Voor mij weegt het gevoel van voldoening veel zwaarder. Het geeft me energie om steeds opnieuw te leren, te groeien en vanuit verschillende invalshoeken naar een probleem te kijken.
Ik werk graag met veel programma's open. Dat houdt me scherp, geeft me inspiratie en maakt mijn werk uiteindelijk waardevoller. Het is mijn manier om zinvol bezig te blijven en echt impact te maken.
En daarom mag ik teveel zijn.
Teveel mezelf is trouw aan wie ik ben. Teveel aanwezig? Dan voel ik me of heel lekker in mijn vel en ben ik oprecht enthousiast. Of .. en dat komt ook voor.. doe ik enorm mijn best om erbij te horen. (lees hiervoor ook het vorige blog). Als iemand mij teveel vindt is dat voor die persoon terecht, maar het hoeft mij niet te kwetsen. Ik ben nou eenmaal zo. En daar moet ik het mee doen. Ik mag er trots op zijn. Net als al die anderen die 'teveel' zijn.
We zijn waardevol en om van te houden. We zijn echt wel leuk en hebben prachtige kwaliteiten. We hebben humor en zijn multidisciplinair. Dus je kunt ook van onze kwaliteiten genieten.
En laat mij maar lekker veel zijn.
Reactie plaatsen
Reacties